بوته فلفل دلمه که به آن capsicum annum یا bell pepper نیز می گویند بومی مناطق شمال آمریکای جنوبی، آمریکای مرکزی و مکزیک است؛ البته با وجود بهترین کودها برای فلفل دلمه ای، امروزه به ترتیب چین، مکزیک و اندونزی برترین کشورهای تولید کننده و صادر کننده فلفل دلمه می باشند. در انگلستان و ایرلند، به میوه این بوته فلفل شیرین گفته می شود چرا که فلفل دلمه بر خلاف سایر فلفل ها تند نمی باشد، فلفل دلمه ای جزء خانواده سیب زمینیان بوده و در رنگ های مختلفی چون قرمز، سبز، زرد و نارنجی موجود می باشد. ساقه درختچه فلفل دلمه ای دارای ۳٠ الی ۶٠ سانتی متر ارتفاع و برگ هایی نوک تیز و بیضی شکل می باشد و گل های زیبای آن به رنگ سفید یا شیری هستند. فلفل دلمه در اشکال مختلفی نظیر کروی، نوک تیز، گرد، مخروطی و استوانه ای پرورش می یابند.
بوته فلفل دلمه با کود دهی مناسب، جهت ثمر دهی خود تنها به یک سال زمان نیاز دارد. اگرچه این درختچه مقاومت بسیاری در برابر خشکی از خود نشان می دهد، اما در صورتی که خاک گیاه همواره مرطوب نگه داشته نشود فلفل دلمه ای حاصل بسیار تند خواهد شد، از این رو توصیه می گردد که بذر این گیاه در اواخر فصل زمستان در خاک کاشته شود.
بذر فلفل دلمه می تواند در طیف وسیعی از انواع خاک ها نظیر شنی، ماسه ای، لومی و… پرورش یابد و تنها امر مهم این است که خاک از زهکشی مطلوبی برخوردار باشد. بوته فلفل دلمه جهت رشد مناسب خود به نور بسیاری نیاز دارد به گونه ای کاشت آن در معرض نور مستقیم خورشید هم توصیه می گردد. دمای مورد نیاز جهت رشد مطلوب فلفل دلمه ۱۸ تا ۲۴ درجه سانتی گراد می باشد، جهت رفع نیاز نور و گرما در بوته های فلفل دلمه ای کاشته شده در گلخانه ها می توان به مدت ۸ تا ۱۶ ساعت از روز از لامپ های فلورسنت استفاده کرد؛ ضمنا نشاء های فلفل دلمه را در عمق ۴٠ سانتی از خاک و با فاصله ۳٠ سانتی از یکدیگر می کارند تا رشد مطلوب آنها ادامه یابد.
جهت تقویت خاک و ریشه بوته فلفل دلمه می توان کودهای شیمیایی با نیتروژن بالا را مورد استفاده قرار داد؛ اما برای داشتن محصولی ارگانیک کودهای دامی پوسیده و ورمی کمپوست جایگزین های مناسبی هستند. همچنین کودهای آمونیوم نیترات و سوپر فسفات نیز از جمله مواردی هستند که به رشد مطلوب و بهبود عملکرد بوته فلفل دلمه ای کمک شایانی می نمایند. پتاسیم (K) نیز جزء عناصر اصلی و ضروری جهت عملکرد مطلوب بوته های فلفل دلمه بوده و استفاده درست از آن می تواند موجب افزایش تولید فتوسنتز و کلروفیل، حساسیت کلرید، تقویت ریشه بوته فلفل دلمه ای و افزایش تولید آنزیم ها، ویتامین ها و پروتئین ها شود. به علاوه کودهای پتاسیم حاوی پروتئین و همچنین ۱۷ درصد گوگرد به صورت سولفات است که سبب افزایش کیفیت میوه درختچه فلفل دلمه و بهبود عملکرد آن شود.
زمانی که بوته فلفل دلمه ای دارای چند مجموعه برگی باشد و به قدر کافی رشد کرده باشد می توان به صورت مستقیم کمی کود سولفات منیزیم (نمک اپسوم) را روی ساقه و برگ های آن مالیده تا استحکام آن را افزایش داده و از زرد شدن برگ ها جلوگیری شود. برای استفاده از کود سولفات منیزیم برای کود دهی فلفل دلمه ای باید یک قاشق مربا خوری سولفات منیزیم را به یک گالن آب افزوده و مقداری برگ خرد شده به آن اضافه نموده و سپس به خوبی آنها را مخلوط کرد و بعد به کمک بطری اسپری محلول را به روش تغذیه برگی روی شاخ و برگ های فلفل دلمه اعمال کرد. البته برای استحکام شاخ و برگ این بوته، محلول امولسیون ماهی یا ماهی و جلبک دریایی در کود دهی فلفل دلمه می تواند بسیار موثر باشد. در بسیاری از مواقع ممکن است محلول پاشی بیش از حد گیاهان سبب سوختگی آنها شده و مقداری از برگ های آن قهوه ای رنگ شوند؛ در چنین شرایطی فقط آبیاری زیاد است که می تواند به خارج شدن مواد مغذی اضافی از خاک کمک کند.
از آنجایی که فلفل دلمه ای نیز مانند سایر گیاهان بخشی از مواد مغذی مورد نیاز خود را از طریق ریشه و از خاک دریافت می نماید، مهم است که پیش از کاشت بذر فلفل دلمه از وجود مواد مغذی کافی در آن مطمئن شده و به علاوه مقداری فسفر (p) و پتاسیم (k) را در خاک مخلوط کنیم. نیتروژن نیز از جمله مواد مغذی مورد نیاز بوته فلفل دلمه می باشد که معمولا آن را از طریق سیستم قطره ای به خاک وارد می نمایند. همچنین ۲ الی ۳ هفته پس از کاشت بذر فلفل دلمه ای می توان ۴۵ درصد کود ازت را به روش قطره ای به خورد گیاه داده تا سرعت ثمر دهی آن افزایش یابد.
درختچه فلفل دلمه به حداقل ماهی یک بار کود دهی با مواد مغذی از جمله کلسیم و فسفر نیازمند است به همین دلیل بهتر است در زمان رشد ماهانه مقداری از کودهای کلسیم و فسفر در خاک گیاه استفاده شود؛ در غیر این صورت شاهد پوسیدگی و خرد شدن برگ ها، پوسیدگی شکوفه های بوته فلفل دلمه ای ، ایجاد ضایعات تیره رنگ در انتهای ساقه فلفل دلمه و برگ های حباب دار خواهیم بود.
نکته: اگر قصد کاشت نشاء فلفل دلمه در زمین و فضای باز را دارید توصیه می گردد که برای کود دهی پیش از کاشت کمی کمپوست در هر یک از سوراخ های کاشت بریزید.
شایان ذکر است که آبیاری بوته فلفل دلمه ای با چای کمپوست به صورت ماهانه و هر بار حدود ۴ یا ۵ ساعت، موجب افزایش باکتری های مفید در گیاهان و در نتیجه افزایش مقاومت آنان در برابر انواع بیماری ها می گردد. به علاوه چای کمپوست که در واقع مایع غلیظ کمپوست می باشد، هم برای گیاهان مفید است و هم برای خاک گیاه و هر دو را به خوبی تقویت می نماید. توجه داشته باشید که هنگام کود دهی بوته های فلفل دلمه با کمپوست، ساقه ها و بخش های زیرین برگ ها را به خوبی خیس نمایید تا مقدار اضافی به راحتی وارد خاک شود.
همچنین باید دقت کنید که نمک تاثیر منفی بر رشد گیاهان فلفل دلمه ای و ریشه آنها داشته و جذب آب و نیتروژن توسط ریشه را به شدت کاهش می دهد، از این رو بسیار مهم است که مواد مغذی که در کود های فلفل دلمه ای وجود دارند را بشناسید و دارای کمترین مقدار کلرید باشند.