فلفل قرمز یا چیلی گیاه بومی آمریکا بوده و در آب و هوای گرم و خشک کشت می شود، برای دریافت محصول بیشتر و با کیفیت تر می توان از کودهای مناسب فلفل قرمز استفاده کرد. فلفل قرمز دارای ارزش غذایی بالاست و حاوی موادی نظیر آنتی اکسیدان، فیبر، کربوهیدرات، ویتامین های A ،C ، E و منابعی غنی از کاروتنوئیدها و زانتوفیلها می باشد که برای بدن بسیار مفید است. چیلی ها را اصولا در نیم تا یک سانتی متری عمق خاک و در ردیف هایی که 60 تا 100 سانتی متر باهم فاصله دارند و در فاصله 40 تا 90 سانتی متری از یکدیگر کشت می کنند تا هر بوته فضای کافی جهت رشد مناسب خود را داشته باشد. بسیار مهم است که خاک بوته فلفل قرمز همواره مرطوب باشد اما غرق آب کردن آن هم می تواند به چیلی آسیب برساند و حتی موجب پوسیدگی آن شود. مکان کاشت فلفل قرمز باید آفتابگیر بوده و نسبتا گرم یعنی در دمایی میان ۲۶ تا ۲۹ درجه سانتی گراد باشد.
از آنجایی که بوته فلفل قرمز به خاک غنی و سرشار از مواد مغذی نیازمند است توصیه می شود که پیش از کاشت چیلی حدود 7 تا 12 سانت کمپوست را به خاک بیفزایید و توجه داشته باشید که ph خاک نیز باید میان ۶.۲ تا ۷.٠ باشد. جوانه زدن بوته فلفل قرمز بین ۵ تا ۲٠ روز متغیر بوده و گرما تاثیر بسزایی در تعیین زمان جوانه زدن آن دارد، به طوری که هرچه خاک گرم تر باشد بوته فلفل قرمز سریع تر شکوفا می گردد؛ البته مشروط بر اینکه دمای خاک و هوا به ۳۲ درجه سانتی گراد نرسد چرا که سبب پژمردگی گیاه می شود. باید توجه داشته باشید که بذر چیلی در گلدان جوانه نخواهد زد ولی توصیه شده که در ابتدا بذرها در گلدان و در منزل کاشته شده و ۸ الی ۱٠ هفته از آن نگهداری شود و سپس از آن بذرها را خارج از گلدان بکارید.
توصیه می شود که همواره پیش از کاشت محصول خاک زمین مورد نظر آزمایش شده و در صورت نیاز، کودهای حاوی مواد مغذی به خاک اضافه شوند چرا که فلفل قرمز نیازمند به خاک سرشار از مواد مغذی می باشد. بدین منظور می توان کودهای پایه را همراه با شخم های عمیق و شخم های سبک به خاک اضافه کرد. مرحله دوم کود دهی به بوته فلفل قرمز پس از انتقال بذر می باشد که جهت استقرار یافتن بهتر بوته چیلی، همراه با آبیاری، کودهای محلول در آب به طور خاص کودهای فسفر ترکیبی با سایر کودهای ماکرو را مورد استفاده قرار می دهند.
سومین مرحله کوددهی فلفل قرمز که مهم ترین مرحله است، در زمان گلدهی بوته انجام می گردد. مهم ترین عنصری که باید در کود دهی مرحله سوم مورد استفاده قرار گیرد نیتروژن است در حالی که پیش از گلدهی بوته، استفاده زیاد از نیتروژن می تواند سبب تاخیر در شکوفا شدن بوته و حتی کاهش گلدهی و مختل شدن عملکرد درست گیاه گردد. پروتئین اصلی گیاهان در دوره رویشی از طریق دو منبع نیتروژن، شامل نیتروژن حاصل از تجزیه مواد آلی و افزایش سالانه کودهای پایه نیتروژن دار تامین می گردد. در زمان گلدهی به علت افزایش نیاز گیاه چیلی به نیتروژن از طریق مصرف سرک این نیاز در پای بوته تامین می شود.
اصولا برای کود دهی به فلفل قرمز از دو روش استفاده می شود: ۱- روش کود آبیاری ۲- روش محلول پاشی
برای محقق نمودن روش اول باید از آبیاری تیپ (نوارهایی که آبیاری قطره ای انجام می دهند) استفاده شود تا از طریق تانک کود، مقدار کود مورد نیاز با آب حل شده و به خاک بوته چیلی برسد، البته این کار باید در مراحل پایانی آبیاری انجام شود تا کود نیتروژن محلول هدر نرود. در روش کودآبیاری به صورت سطحی می توان کود حل شده در آب را در مسیر آب ورودی به نوارها قرار داد و کود مورد نیاز بوته فلفل قرمز را تامین کرد. به هر حال در هر دو روش کودآبیاری لازم است که محل قرارگیری تانک حاوی کود طوری تنظیم شود که مقدار کود موجود در سطح و عمق خاک تا حد ممکن یکسان باشد.
کوددهی از طریق برگ ها به گیاهان درمورد عناصر پرمصرف، نیاز گیاه فلفل قرمز را به طور کامل برطرف نمی سازد و استفاده از سایر روش های کوددهی در کنار محلول پاشی الزامیست. اما انتخاب این روش در شرایط وجود کمبود ماده مغذی و عدم امکان جبران آن توسط سایر روش ها در کوتاه مدت خالی از اهمیت نیست؛ با این حال اوره تنها کود نیتروژنیست که به راحتی می توان آن را به روش محلول پاشی مورد استفاده قرار داد. اگرچه در میان کودهای نیتروژنی معمولی محلول اوره پایین ترین فشار اسمزی را تولید می کند، فقط مقدار کمی از آن را می توان در این روش مصرف کرد. توجه داشته باشید که کود اوره فسفات با درصد بالا به دلیل وجود ماده ای به نام بیورت در آن می تواند سبب سوختگی برگ های بوته فلفل قرمز شود.
در مرحله اول کوددهی یعنی پیش از کاشت، نتیجه آزمایش خاک تعیین می کند که از چه کودی استفاده کنید، اما در مرحله نشا کاری بهتر است از کودهای پتاسه و کودهای فسفر و کودهای بیولوژیک استفاده کنید. در مرحله رشد رویشی گیاه استفاده از کودهای گوگرد، منیزیم و کلسیم بهترین انتخاب ها هستند چرا که سبب می شوند گیاه همواره سبز بماند و تولید ماده خشک در آن افزایش یابد و در نتیجه گیاه در زمینه باردهی عملکرد بهتری داشته باشد.
قبل از گلدهی گیاه فلفل قرمز باید حداقل یک مرتبه کوددهی به روش تغذیه برگی روی آن انجام شود و بسیار مهم است که در زمان گلدهی حتما از کودهای پتاس استفاده شود.
✓ برای رساندن عناصر کم مصرفی نظیر منابع سولفات، عناصر آهن، منگنز، روی، مس و همچنین منابع آمینوکلات به گیاه چیلی روش محلول پاشی می تواند مناسب باشد. رساندن این عناصر به همه اندام های گیاه چیلی از طریق سطح برگ ها روشی پر سرعت محسوب می گردد پس هرچه سطح برگ ها پهن تر باشد، تاثیر تغذیه برگی نیز افزایش می یابد. اگر که در مراحل اولیه کود دهی فلفل قرمز، عناصر کم مصرف مورد نیاز، به خاک اضافه شده باشند اصولا نیازی به محلول پاشی این عناصر نیست.
✓ توصیه می شود جهت افزایش تاثیر گذاری کود دهی بر گیاه چیلی در روش محلول پاشی، کار خود را زمانی آغاز کنید که هوا خنک باشد، مانند هنگام غروب یا صبح زود، تا سطوح عاری از هرگونه رطوبت باشند.