در گذشته گوگرد از طریق بارندگی و انتشارات آتشفشانی به خاک عرضه می شد؛ تلاش برای هوای پاک (از جمله حذف گوگرد از بنزین در مرحله پالایش) ورودی های گوگرد اتمسفر را کاهش داده است. به دلایل مختلفی، کمبود گوگرد در بسیاری از کشورها رو به افزایش می باشد، در نتیجه برنامه های کشاورزی حاوی استفاده از کود گوگرد نیز افزایش یافته است.
3 درشت مغذی نیتروژن، فسفر و پتاسیم (شناخته شده به عنوان عناصر اصلی کود NPK) مورد توجه قرار گرفته اند، با این حال، از آنجایی که کشاورزان به دنبال بهینه سازی تولید محصول و به حداکثر رساندن پتانسیل عملکرد هستند، گوگرد (S) به عنوان چهارمین درشت مغذی ضروری شناخته می شود. گوگرد عنصری با منبعی اقتصادی، در انواع ترکیبات کود بسیار سازگار است، این می تواند به عنوان بخشی از یک برنامه مدیریت طولانی مدت خاک برای رفع کمبود گوگرد یا برای کاهش pH خاک به عنوان بخشی از یک برنامه اصلاحی استفاده شود. در واقع گوگرد یکی از مواد معدنی ضروری برای رشد گیاه است، حتی اگر به مقدار کمی مورد نیاز باشد.
گوگرد برای سلامت و نمو گیاه در چند مرحله کلیدی رشد ضروری است، این عنصر در توسعه پروتئین و کلروفیل در گیاهان نقش مهمی دارد. کلروفیل موجود در برگ ها نور خورشید را به انرژی تبدیل می کند و با مواد مغذی واکنش می دهد تا غذا برای رشد گیاه ایجاد کند. استفاده از کود گوگرد به تولید آنزیم ها و پروتئین های لازم در گیاه کمک می کند و با اضافه شدن به خاک، می تواند سطح PH و سدیم را کاهش دهد.
ارزش غذایی گوگرد:
• درصد روغن دانه های روغنی را بهبود می بخشد
• باعث افزایش پروتئین در دانه ها می شود
• کیفیت پخت و آسیاب غلات را بهبود می بخشد
• ارزش غذایی علوفه را افزایش می دهد
• مسئول بو و طعم برخی از سبزیجات خانواده کلم است
• مقاومت گیاه را در برابر سرما و بیماری بهبود می بخشد.
نیاز گیاه به کود گوگرد ارتباط نزدیکی با نیتروژن دارد، هر دو جزء پروتئین هستند و در تشکیل کلروفیل نقش دارند؛ آنها همچنین در تبدیل نیترات به اسیدهای آمینه مرتبط هستند. محصولاتی که نیاز به نیتروژن بالا دارند معمولاً نیاز به گوگرد بالایی نیز دارند؛ کود گوگرد از بهترین کودها برای پیاز و سیر هستند و به طعم دهی آنها کمک می کنند.
اکثریت گوگرد در بیشتر خاکها در مواد آلی موجود است که در اینصورت باید قبل از جذب توسط محصولات به آنیون سولفات معدنی تبدیل شود. تجزیه مواد آلی و انتشار گوگرد حاصل از آن تحت تأثیر دما و رطوبت قرار می گیرد و به طور کلی شرایطی که به نفع رشد محصول است که به کانی سازی و انتشار آن کمک می کند، اگرچه ممکن است در محصولات فصل سرد این احتمال کمتر باشد.
کود غنی از گوگرد نه تنها به رشد محصول کمک می کند بلکه به کارایی سایر مواد مغذی و عوامل موثر بر رشد گیاه نیز کمک می کند؛ کود گوگرد همچنین می تواند کیفیت و عملکرد گیاه را افزایش دهد و منجر به بازده اقتصادی کشاورزان شود. گوگرد راهی سریع و آسان برای اصلاح pH خاک و تغذیه این ماده معدنی ضروری برای گیاهان است؛ کاربرد کود گوگرد در خاک معمولاً سطح گوگرد را تا یک سال مناسب نگه می دارد. هنگام تصمیم گیری برای استفاده از کود گوگرد باید چندین عامل را در نظر گرفت، از جمله اهداف محصول و عملکرد، تجزیه و تحلیل خاک و گیاه، محتوای مواد آلی، بافت خاک، و کمک از منابع دیگر مانند آبیاری.
استفاده از پودر کود گوگرد برای گیاهان فراتر از تامین ماده مغذی است، همچنین می توان از آن به عنوان قارچ کش و آفت کش استفاده کرد. اغلب به عنوان یک اصلاح کننده خاک با استفاده از اثر اسیدی قوی برای جایگزینی سدیم با کلسیم در نقاط قلیایی با pH بالا استفاده می شود. البته قبل از اینکه گیاهان بتوانند از آن استفاده کنند، باید به شکل سولفات اکسید شود. گوگرد مانند یک درمان جادویی برای باغبانی به نظر می رسد، کاربردهای فراوان باعث شده که هر باغبانی از آن استفاده کند. موارد استفاده از کود گوگرد عبارتند از:
• تقویت رشد گیاهان
• کاهش میزان سدیم در خاک
• افزودن طعم به سبزیجات
• قارچ کش و آفت کش
• اسیدی کردن خاک
گوگرد برای رشد سبزیجات مفید است زیرا این گیاهان به طور کلی خاک اسیدی را ترجیح می دهند؛ علاوه بر این، گوگرد یک ماده مغذی ضروری برای رشد گیاه و تولید پروتئین گیاهی است. گیاهان سبز در صورت کمبود گوگرد، عملکرد بالای تولید نخواهند داشت. بیشتر کودهای مورد استفاده برای جبران کمبود گوگرد از انواع کودهای مایع هستند.
استفاده از کود گوگرد به عنوان بهترین کود برای گوجه فرنگی نیز مفید است، گوگرد نه تنها برای سلامت این گیاه و تولید میوه ضروری است، بلکه طعم گوجه فرنگی را نیز افزایش می دهد.
کمبود گوگرد و منیزیم در گیاه فلفل رایج است، بنابراین می توان پودر گوگرد را برای بارور کردن گیاه به آن اضافه کرد. کود گوگرد همچنین pH خاک را که گیاهان فلفل ترجیح می دهند، کاهش می دهد. برای تولید بسیاری از فلفل های خوش طعم، گوگرد یک ماده مغذی ضروری است.
محصولات علوفه ای پرمحصول مانند یونجه و برموداگراس هیبرید، گوگرد بیشتری را نسبت به اکثر محصولات غلات جذب می کنند.
نمونه برداری و آزمایش خاک معمولاً معیاری برای اندازه گیری سولفات-S هستند و مانند نیترات-N نمونه ها باید عمیق تر از حد معمول (0 تا 60 سانتیمتر) برداشته شوند، زیرا سولفات در خاک متحرک است. خاکهایی که کمتر از 2 درصد مواد آلی دارند معمولاً دارای کمبود گوگرد هستند، با این حال، کمبود این ماده مغذی در خاک با مواد آلی بالاتر رخ می دهد. خاک های درشت بافت و دارای زهکشی خوب و مواد آلی کم، بیشتر مستعد کمبود گوگرد هستند. محتوای گوگرد آب آبیاری نیز باید تعیین شود زیرا در برخی موارد می تواند مقادیر قابل توجهی از آن را وارد خاک کند.
علائم کمبود گوگرد مانند کمبود نیتروزن است، اما برخلاف کمبود نیتروژن، مشکلات کاهش گوگرد در برگ های جدیدتر و به دنبال آن برگ های قدیمی ظاهر می شود. همچنین گیاهان فاقد گوگرد، کوچک و با ساقه های کوتاه و باریک هستند، کمبود گوگرد موجب رشد کند، به تاخیر انداختن بلوغ در غلات و دانه زنی حبوبات می شود. محصولات مختلف نشانه های متفاوتی از کمبود هر ماده مغذی را در خود نشان می دهند. از آنجایی که گوگرد برای تولید کلروفیل ضروری است، یکی از علائم رایج زرد شدن برگهای گیاه است. استفاده از کود گوگرد بیش از حد در خاک نیز می تواند نمک های اضافی ایجاد کند که برای گیاهان سمی هستند و ممکن است موجب سوختگی ریشه شود. علاوه بر این، پودر کود گوگرد به صورت موضعی می تواند برگ ها را در دمای گرم یا نور مستقیم خورشید بسوزاند.
با وجود کودهای حاوی گوگرد فراوان در بازار، ممکن است انتخاب بهترین گزینه برای کشاورزان سخت باشد. اغلب انواع کود گوگرد موجود در بازار حاوی نوعی سولفات هستند، به شکلی که گیاه این ماده مغذی را جذب می کند، اما این نوع کود مستعد آبشویی است. علاوه بر این کودهای دیگر مانند بی سولفیت ها، تیوسولفات ها و پلی سولفیدها نیز در دسترس هستند. رایج ترین کود گوگرد نامحلول، گوگرد عنصری است که قبل از استفاده گیاهان باید اکسید شود و به سولفات تبدیل شود و در نتیجه آن را در طول زمان در دسترس گیاه قرار می دهد. برای اکسیداسیون آسان و حلالیت بالا، گوگرد عنصری باید ریز آسیاب شود تا در همان فصل رشد اکسید شده و موثر باشند.
گوگرد همچنین از طریق طیف وسیعی از منابع در کودهای شیمیایی گنجانده شده است که عبارتند از:
• سولفات پتاسیم
• کود NPK
• سولفات آمونیوم
• ماده آلی
• کود فسفریک
• گچ یا سولفات کلسیم
یک کود گوگرد خوب باید به سرعت محلول شود، با این حال کودهای گوگردی دامنه حلالیت متفاوتی دارند. به عنوان مثال، سولفات آمونیوم و محصولات کود گوگرد مایع بسیار محلول هستند.
محلول تیوسولفات آمونیوم (ATS) رایج ترین منبع گوگرد مورد استفاده در کود مایع است، پس از اعمال در خاک، تیوسولفات تجزیه می شود و تقریباً مقادیر مساوی گوگرد سولفات و گوگرد عنصری را تشکیل می دهد. از آنجایی که این نوع کود گوگرد حاوی نیتروژن آمونیومی نیز می باشد، اثر نمک بالایی بر دانه دارد و در صورت استفاده پیش از کاشت نباید آن را درکنار بذر قرار داد.
سولفات کلسیم (گچ) حاوی 15 تا 18 درصد گوگرد است. این نوع در سوپر فسفات معمولی یافت می شود و محصول جانبی تولید سوپر فسفات غلیظ است. گچ یک منبع گوگرد موثر است، اما به دلیل محتوای کم گوگرد به عنوان کود گوگردی محبوب انتخاب نمی شود.
سایر منابع گوگرد شامل کودهایی هستند که به عنوان کودهای نیتروژن، فسفر یا پتاسیم تولید می شوند، مانند مواد نیتروژن-گوگرد شامل سولفات آمونیوم، نیترات-سولفات آمونیوم، فسفات-سولفات آمونیوم و فسفات-نیترات آمونیوم. کودهای پتاسیم گوگرد شامل سولفات پتاسیم و پتاسیم منیزیم سولفات می باشد. کود گوگرد همچنین حامل برخی از ریزمغذی ها مانند ZnSO4 و FeSO4 است.
همه گیاهان برای رشد به گوگرد نیاز دارند، بنابراین اگر سطح گوگرد خاک پایین باشد می توان از کود گوگرد بهره گرفت. کمبود گوگرد در خاک، توانایی گیاهان را برای جذب و استفاده از سایر مواد معدنی ضروری مانند فسفر، نیتروژن و پتاسیم محدود می کند. گیاهان تنها می توانند گوگرد را به شکل سولفات جذب کرده و از آن استفاده کنند. استفاده از کودهای حاوی سولفات مانند سولفات آمونیوم به این معنی است که گوگرد به محض حل شدن محصول در دسترس است. کودهای حاوی تیوسولفات به یک مرحله اضافی نیاز دارند تا در دسترس گیاه قرار گیرند. در شرایط رشد طبیعی، بیشتر گوگرد استفاده شده به عنوان تیوسولفات در عرض چند هفته در دسترس گیاه خواهد بود. کود گوگرد عرضه شده به شکل عنصری باید از طریق تبدیل بیولوژیکی به سولفات تبدیل شود، سرعت وقوع این فرآیند کاملاً به آب و هوا بستگی دارد؛ به طور کلی تخمین زده می شود که حدود نیمی از گوگرد عنصری در طول فصل رشد در دسترس خواهد بود.
اگر باغ یا مزرعه شما هیچ نشانه ای از کمبود گوگرد ندارد، می توانید سالی یک بار پودر گوگرد را به خاک خود اضافه کنید. اما اگر از کودهای مخلوط برای باغ خود استفاده می کنید، قبل از استفاده از کود گوگرد، بررسی کنید که آیا کود مخلوط حاوی گوگرد است یا خیر، زیرا همانطور که گفته شد کود دهی بیش از حد با کود گوگرد اضافی می تواند برای گیاه سمی باشد. هنگامی که علائم کمبود گوگرد را مشاهده می کنید، به خصوص زمانی که برگ های جوان در حال زرد شدن هستند، باید در اسرع وقت از کود گوگرد استفاده کنید. فقط مقدار توصیه شده را اعمال کنید. ساده ترین راه برای استفاده از پودر گوگرد برای درمانی در برابر آفات و قارچ ها، پاشیدن آن با دست روی خاک است، برای محافظت از پوست در برابر تحریک، از دستکش استفاده کنید.
در بیشتر موارد، باید از کود دهی توسط اشکال سولفات در پاییز اجتناب شود، در حالی که ممکن است ترکیب سولفات آمونیوم یا سولفات پتاسیم با کود خشک دیگری راحت باشد، اما این کودها بیشتر در معرض از بین رفتن قبل از فصل رشد بعدی هستند. بیشتر کودهای حاوی سولفات بسیار محلول در آب هستند و سولفات به شدت از خاک قابل شستشو است. برای کود دهی های قبل از کاشت و در اوایل فصل، فرم های سولفات و تیوسولفات گزینه خوبی برای اطمینان از دسترسی محصول در حال رشد به گوگرد هستند. در حالی که کود گوگرد عنصری را می توان در بهار اعمال کرد، باید به همراه یک فرم سولفات انجام شود تا از در دسترس بودن در اوایل فصل اطمینان حاصل شود.
گوگرد در داخل گیاهان غیر متحرک است، بنابراین برخلاف نیتروژن، در صورت نیاز با پیشرفت فصل نمی توان آن را از برگ های پایین تر به نقاط رشد توزیع کرد. این به وضوح با این واقعیت نشان داده می شود که کمبود گوگرد ابتدا در جوان ترین برگ ها ظاهر می شود. همچنین استفاده از روش تغذیه برگی برای بیشتر انواع کود گوگرد روش مناسبی نیست، به جز در شرایطی که از کودهای مایع گوگرد با هدف پیشگیری از آفات استفاده شود. استفاده یکباره از کودهای گوگرد در یک برنامه در اوایل فصل، فایده چندانی ندارد، زیرا زمانی که محصول در اواخر فصل به آن نیاز داشته باشد، در دسترس نخواهد بود. توصیه می شود کود گوگرد را در حجم کم و در فواصل زمانی همراه با نیتروژن به خاک اعمال کنید.