لکه برگی سپتوریایی (Septoria leaf spot)
لکههای قهوهای تیره: اولین نشانه این بیماری، ظهور لکههای کوچک و گرد به رنگ قهوهای تیره روی برگها است. این لکهها به مرور زمان بزرگتر شده و به هم میپیوندند.
هالهای زرد رنگ: اطراف لکههای قهوهای، معمولاً هالهای به رنگ زرد دیده میشود.
ریزش برگها: در مراحل پیشرفته بیماری، برگها به دلیل گسترش لکهها و از بین رفتن بافت برگ، شروع به ریزش میکنند.
ضعف عمومی درخت: کاهش سطح برگ و اختلال در فتوسنتز، باعث ضعف عمومی درخت، کاهش رشد شاخهها و کاهش باردهی میشود.
دلایل :
رطوبت بالا: رطوبت زیاد و بارندگیهای مکرر، محیط مناسبی را برای رشد و تکثیر قارچ عامل بیماری فراهم میکند.
دمای معتدل: دمای بین ۲۰ تا ۲۵ درجه سانتیگراد، دمای ایدهآل برای رشد قارچ سپتوریا است.
تراکم بالای درختان: کاشت درختان به صورت متراکم، باعث کاهش تهویه هوا و افزایش رطوبت بین شاخ و برگها میشود که این امر، گسترش بیماری را تشدید میکند.
بقایای گیاهی آلوده: برگهای آلوده ریخته شده روی زمین، منبعی برای زمستانگذرانی قارچ و شروع مجدد بیماری در فصل بعد هستند.
آبیاری بیش از حد: آبیاری زیاد باعث افزایش رطوبت خاک و اطراف درختان شده و شرایط را برای رشد قارچ مساعد میکند.
روش های کنترل :
کنترل سنتی :
کاشت ارقام مقاوم: یکی از بهترین راهها برای مقابله با لکه برگی سپتوریا، کاشت ارقام پسته مقاوم به این بیماری است. با انجام تحقیقات و مطالعات گسترده، میتوان ارقامی را شناسایی کرد که مقاومت بالاتری نسبت به این بیماری دارند.
مدیریت صحیح آبیاری: آبیاری بیش از حد میتواند رطوبت محیط را افزایش داده و شرایط را برای رشد قارچ مساعد کند. بنابراین، آبیاری باید به صورت منظم و با توجه به نیاز گیاه انجام شود.
هرس بهداشتی: حذف شاخههای آلوده و برگهای ریخته شده روی زمین، به کاهش منبع آلودگی کمک شایانی میکند. همچنین، هرس باعث افزایش تهویه هوا در بین شاخهها و کاهش رطوبت میشود.
کوددهی مناسب: تامین عناصر غذایی مورد نیاز درختان، به ویژه پتاسیم، باعث افزایش مقاومت آنها در برابر بیماری میشود.
کنترل شیمیایی :
قارچکشهای مسی: این قارچکشها دارای طیف وسیعی از فعالیت علیه بیماریهای قارچی هستند و به صورت محافظتی عمل میکنند. برخی از نمونههای رایج شامل کاپتان، اکسی کلرور مس و هیدروکسید مس است.
قارچکشهای تریآزول: این گروه از قارچکشها به صورت سیستمیک در گیاه جذب شده و از رشد قارچ جلوگیری میکنند. برخی از نمونههای رایج شامل پروپیکونازول، تریآدمفون و تیوفانات متیل است.
قارچکشهای استروبیلورین: این قارچکشها نیز به صورت سیستمیک عمل کرده و دارای خاصیت محافظتی و درمانی هستند. برخی از نمونههای رایج شامل آزاکسی استروبین و کریسوکسامید است.
در حال دریافت اطلاعات ...